Holl isch de Kopf…
Kolleschwàrz sinn d’Awe…
Gebunde sinn d’Hand…
Wàs Holl isch soll g’füellt ware!
Wàs dunkel isch soll hall ware!
D’Hand söelle üsgebunde ware!
E Abstàmmung vun de Mensche…
Üssem schware Kàmpf,
het mer’s müen erreiche.
D’Menschhet stràllt im Mensche zü,
Sogàr in de Nacht ve’blangt.
D’Sunn het sin Vollmond immer gekannt!
Kenn Gfangnis het sini kleine Fanschter zü!
Zeriss d’Granze vun de Insperung!
Zeriss un’ gib Hoffnung!
Gedànke : züem Uffstànd!
Frejhet àss Verstànd!
Victor Vogt
Aucun commentaire:
Enregistrer un commentaire